Bu kim derseniz, işte bu benim.
Peki sonra ne oldu ?
Lise hayatım boyunca ne biyolojiyi sevdim ne de sağlıkla ilgili bir şey okumak istedim. Arkadaşlarım ve akrabalarım hemşireliği seç dediklerinde ‘Ne hemşireliği yaa’ diyordum.
Tercih zamanı gelip çattığında aslında istediğim diğer bölümler tutmasına rağmen hiç seçmem dediğim mesleği seçtim.
Okul başlayınca ‘Yapamıyorum’ dediğim biyolojiyi yapmaya başladım.
‘Hastanede çalışıp ömrümü sürekli hasta insanlarla geçirmek istemiyorum.’ dediğim insanlarla şimdi bir ömür geçirir oldum.
Siz onlara iyi davranınca ve güler yüz gösterince o yüzlerinde mahçup gülümsemeleri ile ettikleri dualar işte o zaman diyorsun ben ne güzel bir meslek seçmişim.
Acaba hemşirelik yapabilir miyim?
Acaba kana bakabilir miyim?
Dayanabilecek miyim acaba ?
İçinizde iyilik yapmak varsa ve insanlara yardım edince mutlu oluyorsanız boşverin kandan korkmayı!
Boşverin kafanızdaki tereddütleri!
Kana da yaraya da bakıyorsunuz, dayanıyorsunuz.
Çünkü biliyorsunuz ki eğer sen yapamazsan o insan acı çekecek..
Hemşireler sadece serum takmaz. Hemşireler bakım verir, hastaya destek olurlar. Hemşire hastanedeki size en yakın insandır.
Şuanda dönüp baktığımda diyorum ki iyi ki hemşirelik seçmişim.
**
Bu içerik hemşirelik ve ebelik mesleğine gönül verenler tarafından hazırlandı.
Sen de Topluluğumuzun Bir Gönüllüsü Ol
Yazarlık başvurusunu ile ilgili açıklayıcı bilgilere buradan ulaşabilir.
Direkt başvuruyu ise aşağıdaki linkten yapabilirsiniz.
https://goo.gl/forms/7gtKei53ddxYgTfG3
